Mijn moeder zei altijd: “Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg.”
Mijn moeder was al wat ouder toen ze mij kreeg. Zij was nog van “de oude stempel.” en hechtte veel waarde aan hoe de omgeving over je dacht. Ze leerde ons als gezin om ons keurig te gedragen (niet dat ik dat in de praktijk altijd deed, maar toch) en ons in iedere situatie te kunnen redden. We kregen zo onze normen en waarden mee als: met mes en vork eten, anderen voor laten gaan, zachtjes doen, beleefd zijn, als je een rolletje snoep hebt dan geef je ook iets aan degene naast je, zachtjes voor de buren. Je mag niet met een HEMA tas de V&D binnenlopen want dat hoort niet zo. Je hoorde te werken, je huis hoort netjes te zijn en schoon, en ouderen spreek je aan met u. Ook bijzondere etikettenregels als: groen en blauw vloekt bij elkaar dus dat kun je niet dragen, rood en oranje ook niet.

Mijn moeder leeft al jaren niet meer, maar vaak hoor ik haar in mijn hoofd nog van alles tegen me zeggen (en niet altijd even positief helaas). Het was een bijzondere en krachtige vrouw, die veel heeft meegemaakt, veel verlies heeft gekend, veel angst en veel onrecht. Ze heeft zich krachtig door het leven geslagen, en de krassen op haar ziel voor iedereen proberen te verbergen.

Jouw verhaal

Je ouders, het gezin en de omgeving waarin je opgroeit, zij creëren jouw verhaal. Door de dingen die herhaaldelijk tegen je gezegd worden, de manier waarop er op je gereageerd wordt, of je gehoord wordt of niet, of er geluisterd wordt of niet…. Al die ervaringen maken dat jij in je hoofd dingen tegen jezelf gaat vertellen. Positief, dan wel negatief.
Als jou in je jeugd keer op keer verteld word op te passen voor honden omdat ze eng zijn en bijten, verandert elke hond in jouw beleving op een gegeven moment in een bloeddorstige wolf.
Word je echter geleerd dat honden lief zijn, je beste knuffelvriendje en dat ze trouw aan je zijn, dan wordt dat jouw waarheid. En zo gaat het met alles. In je hoofd vertel je jezelf keer op keer allerlei verhalen, en meestal repeteren we die verhalen steeds weer. Als je steeds maar weer hoort dat je dom bent, waardeloos en dat je nooit wat gaat bereiken, guess what? Dan wordt dat jouw verhaal.
Hoor je daarentegen dat je alles kunt, dat je geweldig bent, enz, dan ziet jouw wereld er heel anders uit.

Welk verhaal vertel jij jezelf?

En klopt dat verhaal nog steeds? Helpt jouw verhaal je om te komen waar je wilt zijn?
Ik heb mensen letterlijk zien opbloeien na hypnosesessies waarin ze deze hardnekkige en diepgewortelde overtuigingen eindelijk konden ombuigen.
Ik heb tranen van vreugde zien vloeien, en prachtige resultaten mogen zien nadat ze eindelijk die oude belemmerende en pijnlijke gedachten loslieten.

Overtuigingen zijn geen feiten.

Want dat jij het denkt, wil niet zeggen dat het ook waar is. Ik roep heel vaak: “Je moet niet alles geloven wat je denkt.”
Je kunt je gedachten wel degelijk sturen. Het gaat er niet om waar je naar kijkt, het gaat er om wat je ziet. Denk jij bijvoorbeeld dat hypnose te moeilijk is voor jou om te leren? Of dat je er niet succesvol in kunt zijn? Dan kan ik je de hand schudden. Want zelf dacht ik dit ook jaren. En ik dacht ook dat ik niet te veel geld kon vragen, want ja, ik woon in Friesland, en destijds ook nog in een zogeheten krimpregio.
Maar met behulp van hypnose liet ik al die oude overtuigingen los. Ze dienden me niet meer, en ze klopten ook niet eens. Alles kan, maar het begint in jouw hoofd.

Wat heb jij je laten wijsmaken?

Welk verhaal is jouw verhaal? En wordt het niet eens tijd voor een nieuw verhaal? Een successtory misschien zelfs?
Vraag jezelf bij iedere negatieve gedachte vanaf nu eens af: Klopt dat eigenlijk wel? Is dat wel echt zo? Wedden dat er dan opeens veel meer mogelijkheden voor je open liggen?
Heeft dit blog je nieuwe inzichten gegeven? Ik hoop het oprecht. En wil je die met me delen? Laat dan een reactie achter.

Liefs,
Tanja