In het Fries is er een oud gezegde: Sizzen is neat mar dwaan is in ding. Oftewel: geen woorden maar daden. Of, zoals mijn man zou zeggen (sorry alvast voor mijn taalgebruik) “In gelul kun je niet wonen.”
Daarom wil ik je het volgende vragen. Stel je eens voor dat er over een aantal jaren een ander persoon in jouw leven komt. Iemand die jouw voordeursleutel heeft, in jouw huis woont, jouw spullen gebruikt. Diegene zal alles bezitten en gebruiken wat voor jou van betekenis is, en waar jij zo hard voor hebt gewerkt.
Diegene zal slapen in jouw bed, en kijken in jouw spiegel. En als je goed in die spiegel kijkt, dan kun je diegene nu al zien. Want die andere persoon ben jij. De jij die gebaseerd is op de beslissingen die je NU neemt. Of die je achterwege laat te nemen. Want ook dan heb je, zij het passief, een beslissing genomen. Je hebt besloten niets te doen.
Wie heeft jouw sleutel?
Ik vraag me af wat dat voor persoon zal zijn die over een aantal jaren door jouw voordeur stapt.. Is het iemand die vol vreugde in het leven staat? Werk met zingeving doet, trots op de beslissingen en acties die hij/zij genomen heeft de afgelopen jaren? Met een goed leven, leuke, passende klanten, die maakt dat diegene zich succesvol, waardevol en vrij voelt? Heeft diegene financiële vrijheid, en de middelen om het leven ten volste te leven?
Of stapt er iemand door jouw voordeur die moe en uitgeblust is. Teleurgesteld door het leven, angst voor kritiek van anderen en veel te veel teleurstelling en risicomijdend gedrag voortslepend. Zichzelf wegcijferend om anderen te pleasen. Dat de interne discussie in hun hoofd zo veel is geworden dat diegene nergens meer toe komt, meer en meer onzekerheid, onrechtvaardigheid en spijt ervaart, steeds meer geïsoleerd raakt, en vanaf de zijlijn toe moet kijken hoe anderen allemaal leuke dingen doen, succesvol hun dromen naleven zonder zelf deel te kunnen nemen.
Natuurlijk wilde deze persoon wel meer voor zichzelf kiezen, zich minder aantrekken van wat anderen vinden, zelf keuzes maken alleen voor henzelf zonder eerst voor anderen te zorgen, minder voor veiligheid kiezen en uit de comfortzone stappen, maar ja…het was ook zo druk, hectisch, anderen werkten niet mee, er was geen geld, tijd, en ga zo maar door.
Vooruitblik
Als je zou kijken door de ogen van die toekomstige persoon. Voel dan eens even hoe het is om diegene te zijn. Noem het als het ware “achterstevoren dromen”. Kijk eens even terug naar de beslissingen en acties die diegene heeft genomen om op dit punt te komen. Voel je als persoon 1, vrij, succesvol, geliefd, van toegevoegde waarde en energiek. Wat deed je om dit te bereiken? Hoe deed je dat, welke beslissingen nam je? Hoe lang deed je datgene wat je bij je doel bracht, hoe vaak, met wie en voor wie?
En dan doe je vervolgens hetzelfde door de ogen van persoon 2. Degene die blijft doen wat die tot nu toe steeds deed. Piekerend, dromend, wel anderen helpen maar niet in actie komend voor zichzelf. Voel je als persoon 2 en realiseer je hoe die toekomst er uit zal zien.
Wie komt er door jouw voordeur?
De grote vraag voor jou is, hoe zal die persoon die door jouw voordeur komt over een aantal jaren er voor jou uitzien? Je beslissingen van VANDAAG bepalen welk antwoord er op deze vraag gegeven gaat worden. Had je daar al eens bij stil gestaan? Alle beslissingen die jij op dit moment neemt, goed of minder goed, bepalen jouw toekomst. Dat betekent dat jij nu een krachtig wapen in handen hebt om jouw toekomst een bepaalde richting op te sturen. Nu, op dit moment! Hoe fantastisch is dat?
Vermijd je liever het maken van fouten? Dan zul je misschien liever niets veranderen of geen beslissing nemen. Het risico daarvan is dat je eigenlijk vasthoudt aan iets (of iemand) waar je niet van houdt.
Wil je succes en je doel bereiken? Dan is een slechte beslissing nog altijd beter dan geen beslissing. Als je het respect naar jezelf wilt vergroten en iets voor jezelf wilt bereiken doe je er goed aan om beslissingen te nemen, welke dan ook maar. Train daarom je beslissingsspier!
En vraag je vervolgens bij iedere beslissing af: “Wat zijn de consequenties van deze beslissing? Brengt dit mij dichter bij mijn resultaat dat ik graag wil, of juist verder er van af?”
Tot slot een kleine opdracht die je helpt te komen waar je graag wilt zijn.
Pak pen en papier en beantwoord de volgende vragen:
1. “Wie wil ik zijn over 5 jaar?
2. Wat wil ik over 5 jaar doen en kunnen?”
En wie er over een aantal jaren bij jou door de voordeur stapt? Ik ben heel benieuwd.
Weet jij het al? Laat het dan weten in een reactie hieronder.
Precies! Gezegde van mijn vader, 89 inmiddels, drie Elfstedentochten waaronder 63. Nu godverdomme afhankelijk, gevangen in zijn lichaam, een hart wat sterkers geworden door de sport, en nu niet wil opgeven. Lekker dan, K! Maar karakter dat moet ik even kwijt!